Prostownica do włosów

Prostownica do włosów to urządzenie, zwykle elektryczne, służące do prostowania kręconych lub falowanych włosów. Włosy po użyciu prostownicy stają się proste. Extra ... xD

ZASADA DZIAŁANIA:

Prostownica składa się z dwóch metalowych lub ceramicznych płytek połączonych zawiasem w specjalnej obudowie, rozgrzewających się do wysokich temperatur (130–230 stopni Celsjusza), między które wsadza się pasmo włosów, a następnie przeciąga przez całą ich długość.
Czas utrzymywania się efektu prostych włosów zależy od rodzaju włosów, warunków atmosferycznych oraz od rodzaju prostownicy.
Nie należy jednak zbyt często używać prostownicy, gdyż włosy szybko stają się cienkie, suche i matowe. Mogą rozdwajać się końcówki i wypadać włosy.












Efekt
działania
prostownicy
przedstawiam
na obrazku
obok.

silnik elektryczny

Silnik elektryczny - maszyna elektryczna, w której energia elektryczna zamieniana jest na energię mechaniczną.

* * *
Silnik elektryczny to maszyna służąca do przetwarzania energii elektrycznej na pracę mechaniczną.

Głównymi częściami silnika elektrycznego są: stojan z jedną lub kilkoma parami elektromagnesów oraz wirnika z uzwojeniem twornikowym.

Ze względu na rodzaj prądu sieci, z której silniki elektryczne pobierają energię elektryczną, rozróżnia się: silniki prądu stałego oraz silniki prądu przemiennego.

Silniki elektryczne prądu stałego stosowane są głównie w trakcji elektrycznej.Ze względu na rodzaj prądu zasilającego, silniki elektryczne prądu przemiennego dzieli się na: jednofazowe i trójfazowe. Biorąc pod uwagę zasadę działania rozróżnia się silniki elektryczne prądu przemiennego: indukcyjne, synchroniczne i komutatorowe.W zależności od budowy wirnika wyodrębnia się silniki indukcyjne klatkowe i pierścieniowe.Silniki elektryczne synchroniczne służą do napędu szybkoobrotowych maszyn o stałej prędkości obrotowej.

Osobną grupę silników elektrycznych stanowią silniki uniwersalne, które mogą być zasilane zarówno prądem stałym, jak i przemiennym (prąd elektryczny), stosowane głównie do napędu sprzętu gospodarstwa domowego.

O lutownicy

Lutownica to narzędzie służące do lutowania. Składa się ona z kolby, służącej jako uchwyt oraz grota, czyli części mającej bezpośredni styk ze spoiwem – lutem.

Współcześnie lutownic elektrycznych używa się niemal wyłącznie do prac z obwodami elektronicznymi o niewielkich wymiarach, zatem moc elektryczna grzejników nie jest wysoka, nie przekracza na ogół kilkudziesięciu watów,od 40 W do 125 W. Znacznie większe lutownice elektryczne, o mocy sięgającej 400 - 500 watów stosowane bywają do lutowania blach. Mają one – oprócz dużej mocy – także stosunkowo duże wymiary grota, zapewniające dużą bezwładność cieplną, korzystną przy pracy z elementami o dużej powierzchni.

Lutownice transformatorowe - ich nazwa pochodzi od transformatora, który jest jej integralną częścią. Lutownice te są dość popularne, gdyż czas nagrzewania grota jest krótki. Nowocześniejsze rozwiązania posiadają wbudowane oświetlenie skierowane na miejsce lutowania, oraz kilkuzakresowy przełącznik mocy. Ich wadą jest brak dokładnej kontroli temperatury grota oraz silne pole elektromagnetyczne wokół grota.

Lutownice grzałkowe - lutownice, w których metalowy grot podgrzewany jest elektryczną grzałką. Najprostsze zasilane wprost z sieci nie pozwalają na regulację/stabilizację temperatury. Odmianą lutownicy grzałkowej jest tzw. lutownica kolbowa, w której grot wykonany jest z masywnego kawałka metalu. Powoduje to akumulację znacznych ilości energii cieplnej, co ułatwia lutowanie większych elementów. Natomiast stacje lutownicze, które składają się z zasilacza oraz dołączonej do niej tzw. kolby – grzałki w odpowiedniej obudowie, zasilanej najczęściej napięciem 24 V są chętnie stosowane do lutowania układów elektronicznych, ponieważ kolba jest lekka.

Lutownice z elektrodami grafitowymi - zbudowane są na bazie transformatora, który zasila szczypce wyposażone w elektrody węglowe. Po zamknięciu obwodu grafitowymi elektrodami na przewodzącym prąd elemencie lutowanym, płynie prąd elektryczny, wydzielając ciepło na styku grafit – element lutowany. Zaletą jest duża moc, zaś wadą pozostawiany ślad elektrody grafitowej.

Lutownice gazowe - ich grot podgrzewany jest palnikiem zasilanym gazem. Możliwe jest użycie takiej lutownicy bez grota – wówczas wykorzystywane są gorące gazy spalinowe. Mają one większe możliwości niż transformatorowe, ponieważ topią np. cynę z dodatkiem miedzi której nie roztopi lutownica transformatorowa.

Lutownice podgrzewane zewnętrznym źródłem ciepła - to po prostu miedziany grot na uchwycie; grot po podgrzaniu w płomieniu palnika przez kilkadziesiąt sekund zachowuje na tyle wysoką temperaturę, że umożliwia lutowanie. Obecnie takie lutownice, jako całkowicie archaiczne, niewygodne i nie nadające się do precyzyjnych prac – całkowicie wyszły z użycia.

O wiertarce

Wiertarka to urządzenie do wiercenia, rozwiercania i pogłębiania okrągłych otworów przy pomocy wiertła.

Typy wiertarek:

wiertarka ręczna – przenośne urządzenie do wiercenia z napędem ręcznym elektrycznym lub pneumatycznym

wiertarka stołowa – niewielka obrabiarka ustawiana na stole warsztatowym

wiertarka kolumnowa – wiertarka, lub jej wrzeciono jest mocowana na kolumnie umożliwiającej pozycjonowanie wiertarki, jej przesuw w pionie oraz pionowy napęd

wiertarka udarowa – wiertarka, w której wiertło, oprócz ruchu obrotowego, wykonuje ruch posuwisto-zwrotny, uderzając o obrabiany materiał, stosowana do obróbki materiałów twardych i kruchych, głównie materiałów budowlanych

wiertarka rewolwerowa – z rewolwerową głowicą narzędziową

wiertarka wielowrzecionowa – z wieloma obracającymi się jednocześnie wrzecionami, można nią wiercić wiele otworów jednocześnie

wiertarka współrzędnościowa – do wiercenia otworów o bardzo dokładnym położeniu

telewizor LCD

Wyświetlacz ciekłokrystaliczny, LCD to urządzenie wyświetlające obraz, którego zasada działania oparta jest na zmianie polaryzacji światła na skutek zmian orientacji cząsteczek ciekłego kryształu pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego.

telewizor

LCD

Historia:

W trakcie badań biologicznych w 1888 r. Friedrich Reinitzer zupełnie przez przypadek odkrył ciekły kryształ. Dalsze długoletnie badania własności ciekłych kryształów wykazały możliwość sterowania własnościami optycznymi tej substancji, co umożliwiło skonstruowanie pierwszego wyświetlacza ciekłokrystalicznego w roku 1964.

Konstrukcja i działanie:

Wszystkie rodzaje wyświetlaczy LCD składają sie z 4 podstawowych elementów:

1. Komórek, w których zatopiona jest niewielka ilość ciekłego kryształu

2. Elektrod, które są źródłem pola elektrycznego działającego bezpośrednio na ciekły kryształ

3. Dwóch cienkich folii, z których jedna pełni funkcję polaryzatora a druga analizatora

4. Źródła światła

Zasadę działania wyświetlacza najłatwiej jest prześledzić na przykładzie pasywnego wyświetlacza odbiciowego z fazą nematyczną. W wyświetlaczu tym światło wnikające do niego jest wstępnie polaryzowane pionowo przez filtr polaryzacyjny (1). Następnie światło przechodzi przez szklaną elektrodę (2) i warstwę ciekłego kryształu (3). Specjalne mikrorowki na elektrodach (2 i 4) wymuszają takie uporządkowanie cząsteczek tworzących warstwę ciekłokrystaliczną, aby przy wyłączonej elektrodzie nastąpiło obrócenie polaryzacji światła o 90°. Dzięki temu światło może przejść przez folię (5) pełniącą rolę analizatora światła, która przepuszcza tylko światło spolaryzowane poziomo, odbić się od lustra (6), przejść ponownie przez analizator (5),ulec ponownej zmianie polaryzacji o 90° na warstwie ciekłego kryształu i ostatecznie opuścić bez przeszkód wyświetlacz, przez górną folię polaryzacyjną. Po przyłożeniu napięcia do elektrod, generowane przez nie pole elektryczne wymusza taką zmianę uporządkowania cząsteczek w warstwie ciekłego kryształu, że nie obraca ona polaryzacji światła. Powoduje to, że światło nie przechodzi przez analizator, co daje efekt czerni.

o mikrofonie

Mikrofon to przetwornik elektroakustyczny służący do przetwarzania fal dźwiękowych na impulsy elektryczne.

Zasada działania mikrofonu:

W tradycyjnych mikrofonach dynamicznych fale dźwiękowe powodują drgania cienkiej elastycznej membrany wraz z cewką, która jest do niej umocowana. Drgania cewki, która umieszczona jest między biegunami magnesu, wzbudzają w niej przemienny prąd elektryczny o częstotliwości odpowiadającej częstości drgań fal dźwiękowych.
W wyniku przetwarzania otrzymuje się z mikrofonu przebieg elektryczny – sygnał foniczny w postaci siły elektromotorycznej E, napięcia wyjściowego U oraz prądu I odpowiadającego przebiegowi akustycznemu.

Rodzaje mikrofonów:

Ze względu na sposób przetwarzania drgań membrany na sygnał foniczny

mikrofony dzielimy na:

stykowe (węglowe)
piezoelektryczne
dynamiczne (magnetoelektryczne)
wstęgowe
opornościowe
pojemnościowe (elektrostatyczne)

pojemnościowe elektretowe
laserowe

Lodówka

Lodówka to szafa o pojemności do kilkuset litrów, wewnątrz której utrzymywana jest temperatura obniżona w stosunku do otoczenia. Lodówki domowe służą do przechowywania żywności i schładzania, np. napojów. Buduje się je często jako lodówkozamrażarki. Głównym elementem lodówki jest urządzenie chłodnicze (chłodziarka) zazwyczaj sprężarkowe lub absorpcyjne. Powszechnie używana od lat 30. XX wieku.

Historia:

Pierwsza lodówka została skonstruowana w 1914 roku przez Florence Parpart. Prymitywne lodownie powstawały już przed naszą erą, jednak były to duże budowle, na które przeciętny człowiek nie mógł sobie pozwolić. Rozwiązanie bliższe lodówce stosowali Wikingowie. Wewnątrz domu, z dala od ogniska, kopano głęboki dół, na dnie którego umieszczano lód lub śnieg. Po zapełnieniu dołu żywnością, przysypywano go warstwą ziemi. Mięso zabezpieczone w ten sposób zachowywało świeżość przez wiele miesięcy po zakończeniu zimy.

Lodówka oznaczała niegdyś pomieszczenie gospodarcze, pojemnik lub szafkę izolowaną termicznie od otoczenia, umożliwiającą przechowywanie w obniżonej temperaturze łatwo psujących się produktów. Chłodzenie zapewniało umieszczenie we wnętrzu lodówki substancji o odpowiednio niskiej temperaturze i dużej pojemności cieplnej. Najczęściej używane czynniki chłodzące to lód, mieszaniny oziębiające np. lód z dodatkiem soli oraz suchy lód.

2. Wypasiona współczesna lodówka ;P

O suszarce do włosów

Suszarka do włosów - urządzenie elektryczne, służące do suszenia włosów. Najczęściej ma rozmiary pozwalające na trzymanie jej w ręce; większe suszarki, stojące, używane są głównie w zakładach fryzjerskich.

Historia suszarki do włosów:

Pierwsza suszarka została opracowana przez polskiego inżyniera Michała Doliwo-Dobrowolskiego w 1899 roku. Nosiła nazwę Fön (ciepły, górski wiatr). Jej produkcję rozpoczęto w zakładach AEG w Norymberdze. Pierwsze skutecznie działające suszarki do włosów powstały w roku 1920. Wyprodukowała je firma Racine Universal Motor Company i fabryka w Hamilton Beach. Ważyły ona prawie 2 kg i były skrzynkami ustawionymi na stole. Pierwsze modele przegrzewały się i paliły. Dlatego bez przerwy ulepszano pierwotną konstrukcję. W 1951 roku pojawiły się suszarki wyposażone w elastyczny wąż połączony z plastikowym kapturem.W suszarkach zastosowano silnik uniwersalny i silnik elektryczny szeregowy komutatorowy 1-fazowy dostosowany do zasilania zarówno prądem przemiennym, jak i prądem stałym ; stosowanym m.in. w sprzęcie gospodarstwa domowego.

O pralce

Pralka to urządzenie mechaniczne służące do prania odzieży.

Historia urządzenia:

Pierwsza pralka została zbudowana przez Kinga w 1851. Jej działanie opierało się na wykorzystaniu pary, a zasada działania tej pralki znacznie odbiegała od naśladowania ręcznych czynności. Pralki napędzane elektrycznie zaczęto konstruować w 1899, kiedy został wynaleziony silnik elektryczny. Jedną z pierwszych była pralka z bębnem z emaliowanego drewna, która została zbudowana w 1907 roku przez Fishera. Przez kilka następnych lat ta pralka była udoskonalana poprzez poziome lub pionowe ustawienie bębna, zmianę szybkości obrotów itp. W Polsce przez wiele lat popularna była pralka Frania. Z czasem pralki półautomatyczne zostały wyparte przez automatyczne. Pralka z 1934 roku sama utrzymywała stałą temperaturę wody, dozowała proszek i płukała. W 1937 roku w USA zbudowano pierwszą programowaną pralkę automatyczną – wykonującą takie czynności jak: pranie, płukanie, odwirowanie oraz czasowe zaprogramowanie czynności, ustawienia temperatury wody czy szybkości obrotów.

Pierwszą produkowaną w Polsce pralkę automatyczną była skonstruowana w latach siedemdziesiątych przez Zakłady Zmechanizowanego Sprzętu Domowego "Polar" we Wrocławiu pralka Polar PS 663 Bio "Superautomat".

Obecne pralki automatyczne zużywają znacznie mniej wody i energii elektrycznej niż modele z XX wieku, zachowując przy tym jakość prania. Przepisy zobowiązują producentów do dołączania etykiet energetycznych informujących o zużyciu energii przez dany wyrób.

Typowa pralka automatyczna:

Silniki ...

SILNIK DWUSUWOWY

1. Opis

Jest to silnik tłokowy, w którym pełny obieg czyli napełnienie cylindra mieszanką paliwowo-powietrzną, jej sprężanie i usuwanie spalin, odbywa się w czasie dwóch kolejnych suwów tłoka, odpowiadających jednemu pełnemu pełnemu obrotowi wału korbowego. Wykonanie pełnego obiegu w czAsie dwóch suwóW możliwe jest dzięki wykorzystaniu przestrzeni nad i pod tłokiem. Zaletą silników dwusuwowych jest prostsza konstrukcja, duża równomierność biegu i teoretycznie większa moc w porównaniu z silnikami czterosuwowymi o tych samych wymiarach cylindra, prędkości obrotowej i ciśnieniu w cylindrze. Obecnie silnik ten wychodzi z użycia ze względu na duże zużycie paliwa oraz emisję większej niż w przypadku silnika czterosuwowego ilości spalin.

2. Wady

Podstawową wadą silników dwusuwowych jest duże zużycie paliwa, wysoka emisja spalin oraz głośna praca. Głównym tego powodem jest utrudniona wymiana ładunku w silniku oraz zawartość w mieszance paliwowej oleju silnikowego, który ulega spalaniu wraz z paliwem, a także nieuniknione straty mieszanki podczas przepłukania cylindra. Silniki dwusuwowe, aczkolwiek mają zalety, stosowane są dużo rzadziej niż czterosuwowe. Obecnie najistotniejsze są kwestie ekologiczne (kwestie zanieczyszczania środowiska i nadmierna emisja dwutlenku węgla). Benzynowe stosowano głównie tam, gdzie ważne było, aby silnik był jak najmniejszy i najprostszy.